TAN Afdeling Noord  

Omdat ruim zes weken per Traction naar Rusland voor ons wat zwaar zou zijn, vertrokken we begin augustus een weekje naar Sint Petersburg, Novgorod en Moskou om de PMP09 gangers te verwelkomen en te vergezellen.
De heenreis per Air Berlin vanuit Dusseldorf verliep voorspoedig.
De piloot was zo vriendelijk om een vrij noordelijke koers naar Sint Petersburg te vliegen waardoor ik, aan een raampje gezeten, de PMP 09 route over Hamburg, Kopenhagen,zuid Zweden en Estland van 12000 meter hoogte bij een snelheid van ruim 800km/h kon volgen.
Het is duidelijk dat een 737 geen partij is voor een Traction dus we waren uren eerder in St. Petersburg dan de PMP09ers!
Onze kennismaking met Rusland begon al direct goed, want tijdens de landing in Petersburg vlogen we over een rangeerterrein met tientallen roestige stoomlocomotieven en het vliegveld stond vol met mottenballenvliegtuigen en helikopters.
Vroeg in de middag arriveerden we bij het hotel, een deels gerenoveerd en dus modern gebouw tegen het centrum aan gelegen in een wat verpauperde industriewijk.
Bij die renovatie was men kennelijk de klimaatregeling vergeten, want de temperatuur in onze kamer, die aanvankelijk 28 graden was, bleek slechts iets te verlagen door dag en nacht het raam open te laten en de verschrikkelijk hete handdoek radiator in de badkamer met veel handdoeken te omwikkelen, omdat dichtdraaien niet mogelijk was zonder daarmee ook de warmwatervoorziening van de badkamer en van de rest van het hotel te blokkeren!
St. Petersburg heeft een mooi centrum met veel lelijke flat- en industriewijken eromheen en doorsneden door brede wegen waar westerse moderne auto's en aandoenlijke Russische Lada's en Zil taxi's elkaar naar het leven staan in een 24 uur durende stoplicht grandprix.!
Zo zagen wij een motorrijder vanaf een stoplicht zeer snel op het achterwiel wegscheuren waarbij de snelheid tot het volgende stoplicht ver over de 100 km/h kwam!
Dat alles alleen op het achterwiel en met ware doodsverachting, omdat het wegdek vol zit met gaten en dekselloze putten!
Oversteken als voetganger is hier levensgevaarlijk en bij elk stoplicht staat dan ook een groot bord met in het Russisch 'Stop' erop!
Tot aan St. Petersburg waren er nogal wat pechgevallen onder de deelnemende Tractions geweest, wel te verwachten natuurlijk, maar wat mij het meest verbaasde was dat vooral nieuw aangemaakte onderdelen stuk gingen.
Vooral wisselstroomdynamosteunen en kleine kruiskoppelingen, nog glimmend van de nieuwigheid, gaven de geest!
Er werd dan ook druk gesleuteld tussen de excursies in St. Petersburg door.
Ook waren sommige Tractions veel te zwaar beladen waardoor deze vooral aan de achterzijde flink doorhingen en op de slechte wegen met de uitstroompijp van de uitlaat regelmatig het wegdek raakten.
Het is duidelijk dat er wat meer spullen moeten worden meegenomen op zo'n reis dan tijdens een voorjaarsrit, maar een hydraulische krik en een gereedschapskist van samen meer dan 75 kilo lijkt mij wel wat zwaar!
De Zwitserse Normale waarin wij deze dagen zouden meerijden moest dan ook van achteren hoger gezet worden omdat Anneke er met haar 52 kilo ook nog bij moest! Dit omhoog zetten gebeurde onder andere met hulp van een Australische zwaargewicht!

Wij hebben ook deelgenomen aan de diverse excursies met de PMP09 rijders, waarbij mij het meest de conditie en plaatsing van de schilderijen der Hollandse meesters in de Hermitage opviel!
Deze is om te huilen en dat deed ik ook stilletjes.
Anneke had me er al voor gewaarschuwd, want zij was hier 25 jaar geleden ook al eens.
De meesterwerken uit de gouden eeuw hangen dicht op elkaar in de zalen, verlicht door de zon, vele kroonluchters en hier en daar een 250 watt spot.
Voeg daarbij het niet ontspiegelde glas en de vele lagen vernis op de schilderijen en de duizenden bezoekers die de temperatuur en vochtigheid tot tropische waarden doen stijgen en het is begrijpelijk dat een kunstliefhebber met tranen in de ogen door de Hermitage loopt en niet alleen van ontroering! Schandalig dat ons werelderfgoed onder deze slechte omstandigheden wordt bewaard en geëxposeerd!
Na twee dagen St. Petersburg verder richting het einddoel. Eerst ruim 200 kilometer naar Veliki Novgorod.
Dit ging vrij vlot nadat wij de troosteloze voorsteden van St. Petersburg achter ons gelaten hadden.
Alleen het schakelen van de ID 4 bak in de Zwitserse Normale ging steeds moeilijker.
Er zat een aangepaste selecteur in die steeds meer kuren begon te vertonen. Verkleinen van de vrije slag van het koppelingspedaal bracht wat verlichting, maar was geen oplossing.
Dat was het inspuiten van de selecteur met kruipolie ook niet. Het hielp allemaal een beetje maar het schakelen bleef moeilijk gaan.
Ik vernam dat later, bijna in Parijs, het handle door dat geruk en getrek was afgebroken!
Maar Hans-Peter, onze leerling-chauffeur, is in Moskou wel geslaagd voor zijn door mij afgenomen Traction-examen over bijna 800 kilometer en heb ik voor het eerst in mijn 40 jarig Tractionleven twee dagen op de rechtervoorstoel gezeten!
Veliki Novgorod is een rustige mooie stad gelegen aan een rivier met fraaie gebouwen en een Kremlin in restauratie.
De inwoners zijn veel relaxter dan die in St. Petersburg en Moskou en ook veel vriendelijker.
In een park speelde op deze zaterdagavond een harmonieorkest en vele inwoners, oud en jong, waagden een dansje.
De volgende ochtend moesten we weer vroeg uit de veren voor ruim 500 kilometer naar Moskou. Met de zon net boven de oostelijke horizon reden we door een fraai moerassig landschap met ruim 20 Tractions.
Aan weerszijden van de weg honderden houten huisjes, de zogenaamde datcha's, buitenhuisjes van de stedelijke Russen. Sommigen prachtig in de verf, anderen half ingezakt of uitgebrand.
Langs de weg verkopers van bosvruchten in glazen potten en thee uit rokende samovar's.
Er wordt hier langs de snelweg dus handel gedreven en eenieder die iets wil kopen stopt gewoon op de uit sintels en koolas bestaande vluchtstroken.
Ook onze Normale ontkomt niet aan pech, de uitstroompijp van de uitlaat sleept vonkend over de weg, wordt losgenomen en in de Traction gelegd.
Verderop op een parkeerplaats wordt de pijp weer bevestigd door de altijd aanwezige Australiërs die met hun onnavolgbare humor er steeds weer in slagen om het moreel hoog te houden!
Het rijgedrag van de Russen is verschrikkelijk slecht, inhalen gebeurt links en rechts of over de vluchtstrook en soms zelfs aan de andere kant van de dubbele doorgetrokken streep als er geen tegenliggers zijn, terwijl de chauffeurs er lustig op los gsm'en en de Tractions fotograferen!
Bij de nadering van Moskou wordt de chaos nog groter, hier geldt het recht van de sterkste en de brutaalste!
Plots stopt de Schotse Light 15, er blijkt ruimte te zitten op het rechter voorwiellager en wel zoveel ruimte, dat het een slijpend geluid maakt en men niet verder durft te rijden.
Terwijl de light 15 op de servicewagen wacht, rijden wij verder, de Moskouse chaos in.
Wonder boven wonder vinden we het hotel vrij vlot, omdat ik het gebouw herken van een internetfoto die ik mij herinner!
Het hotel, of eigenlijk een groep van hotels uit de vijftiger jaren, oogt als een psychiatrische inrichting uit die tijd,compleet met afgesloten hekken en bewaking!
Sommige kamers zijn reeds gerenoveerd, maar wij treffen een vijftiger jaren inrichting waarbij het portret van Stalin net van de muur is weggenomen.
De badkamer is een samenraapsel van sanitair wat in een afbraakpand niet zou misstaan.
Een gietijzeren badkuip, aangesloten met gietijzeren afvoerpijpen die gewoon op de slecht gelegde tegels liggen.
Zo uit een 1948 Traction in een bad uit 1953!
Maar het eten in het restaurant in een nevenstaand paviljoen is prima en niet duur.
Moskou is veel drukker en ook duurder dan St. Petersburg en de mensen kijken nors voor zich uit.
Ook hier hebben we deelgenomen aan diverse excursies, mooie kerken en gebouwen bekeken en ook bij Lenin in z'n mausoleum op bezoek trachten te gaan. Maar hij blijkt tegenwoordig op maandag en dinsdag niet thuis.
Even verderop bij het Kremlin zagen we hem zitten, samen met Stalin en Bresnjev kon je met deze dubbelgangers op de foto.
Onze Schotse Light 15 werd door de eigenaar zelf gerepareerd met wat minder slechte voorwiellagers die hij bij zich had!
Ook het linkervoorwiel had wat lagerspeling, dus de verwachting was dat ook die vervangen zouden moeten worden binnen afzienbare tijd.
De oude lagers werden niet weggegooid, maar netjes in een doek gewikkeld en bewaard!
Het bleek niet mogelijk om met de Tractions op het rode plein te parkeren voor een statiefoto maar toch slaagden enkele Tractionrijders erin om hun Traction voor de Basilius kathedraal te fotograferen.
Sinds de landing van Mathias Rust met z'n Cessna 172P op 28 mei 1987 op de brug voor de Basilius kathedraal en naar de kathedraal taxi'de staat hier alles vol met betonblokken en hekken!
Na een Russisch diner op dinsdagavond met de nadruk op snelheid want je kreeg niet de kans om rustig je bord leeg te eten, verlieten de volgende ochtend de PMP09 gangers met hun Tractions Moskou en waren we weer alleen!
Nog even snel een rit met de ondergrondse gemaakt en de fraaie stations bekeken en s'middags per Air Berlin Airbus weer terug vanuit een zonnig Rusland naar een regenachtig Dusseldorf.

Henk Sloos
Anneke van der Blom